Petros Markaris | Het late journaal

Petros Markaris - Het late lournaal Een zaak voor commissaris Kostas Charitos. Amsterdam, Gianotten, 2005, 359 pagina's. Oorspronkelijke Nieuw-Griekse titel: Nυχτερινό δελτίο, vertaald door Noortje Pelgrim. (1995, Nieuw-Grieks)

Kostas Charitos werkt als commissaris in Athene. Zijn huwelijk is modaal, hij mist zijn dochter die in Thessaloniki studeert en als hij even vrij heeft leest hij het liefst in woordenboeken. Hij heeft niet bepaald een positieve kijk op het leven.
Op een avond wordt hij naar een televisiestudio geroepen waar de onderzoeksjournaliste Janna is vermoord, vlak voordat ze in het late journaal sensationele onthullingen zou doen. De moordenaar moet dat geweten hebben en heeft met zijn daad de bekendmaking voorkomen.
Charitos was niet erg op Janna gesteld. Ze was jong, succesvol, en een harde dame, die hem op de zenuwen werkte. Wanneer hij aan deze zaak werkt, raakt hij steeds dieper betrokken bij de onaangename wereld van de media. Als ook Janna's opvolger wordt vermoord, beseft Charitos dat hij nog dieper moet graven. Dat brengt zijn positie in gevaar, omdat door zijn doortastend speuren verschillende prominenten zich ongemakkelijk gaan voelen. De ontmaskering van de moordenaar is een verrassing.
Deze roman met commissaris Charitos toont de wildgroei van het vrije ondernemerschap en de vriendjespolitiek in Griekenland sinds de val van het kolonelsregime en het ineenstorten van de communistische regimes in de omliggende Balkanlanden.


Voor mij was dit boek een eerste kennismaking met de Griekse commissaris Kostas Charitos, nadat de boeken waarin hij de hoofdrol speelt ons door een vriendin waren aangeraden.

Charitos voldoet aan het clichébeeld van een rechercheur. Hij heeft een hekel aan zijn (jongere) baas, omdat deze Amerikaanse theorieën over misdaadbestrijding introduceert. Charitos heeft verder ook te lijden onder die baas, omdat deze er niet voor terugdeinst om hem publiekelijk af te vallen, als dat voor zijn persoonlijke belangen beter lijkt. Charitos’ andere collega’s blinken niet uit in intelligentie of ijver en de verhouding met zijn vrouw ligt vooral moeilijk – ook al houdt hij uiteindelijk wel van haar.

Toch bevat deze detective ook elementen die dat clichébeeld ontkrachten. Charitos heeft wél een goede relatie met zijn dochter, ook al woont zij ver weg en ziet hij haar daardoor te weinig. Charitos heeft een bijzondere hobby: hij leest het liefst iedere avond in woordenboeken, waarbij de definitie van een woord hem tot lange overpeinzingen over het leven kan aanzetten.

Ook laat Markaris Charitos als persoon en rechercheur een ontwikkeling doormaken. Dat gebeurt niet alleen in het heden waarin deze roman speelt (niet alle Amerikaanse ideeën blijken even verwerpelijk te zijn), maar ook in het verleden. Markaris noemt het Griekse kolonelsregime nadrukkelijk en beschrijft in een paar kortere stukken hoe Charitos zich in die tijd als gewoon agent staande hield en hoe hij aan die tijd zelfs een waardevolle informant in de vorm van een voormalige staatsvijand heeft overgehouden.

Markaris heeft een boeiende verhaallijn bedacht, die spannend blijft tot de verrassende ontknoping. Deze roman maakt zeker nieuwsgierig naar de andere Kostas Charitos-romans!

Petros Markaris | Het kamermeisje
Petros Markaris | Nachtvlinder
Petros Markaris | De zelfmoord van Che
Petros Markaris | Bloedrechters

Petros Markaris op Wikipedia

flickr

Alain Claude Sulzer | Ein perfekter Kellner

Alain Claude Sulzer - Ein perfekter Kellner Roman. Zürich, Edition Epoca, November 2004 (2), 219 pagina's

Die Geschichte beginnt in den dreißiger Jahren im vornehmen Parkhotel bei den Giessbachfällen hoch über dem Brienzersee im Berner Oberland. Erneste arbeitet als Kellner und soll den Neuankömmling Jakob unterweisen. Sie verlieben sich ineinander. Doch dann stellt Erneste fest, daß Jakob ihn betrügt; schließlich verlässt er ihn für einen älteren, zahlungswilligen Mann, einen berühmten Schriftsteller. Tief verletzt geht Erneste seinen Weg und wird überraschend nach Jahrzehnten von seiner Lebensliebe um einen dreisten Gefallen gebeten.
Alain Claude Sulzer hat ein stilistisch schnörkelloses Werk geschaffen: ein Lesebuch über die große Liebe und den Verrat.


Na Lange-Müllers roman Böse Schafe, over een heteroseksuele liefde die tot mislukken gedoemd is, volgt binnen een maand deze roman, over een homoseksuele relatie die eveneens slecht afloopt. Er is nog een tweede overeenkomst tussen beide boeken: de geschiedenis van de twintigste eeuw speelt, weliswaar op de achtergrond, een belangrijke rol. Bij Lange-Müller is dat de val van de Berlijnse muur, bij Sulzer de dreiging van de Tweede Wereldoorlog.

Sulzer beschrijft twee periodes in deze roman: ongeveer een jaar vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, waarin de bescheiden, altijd correcte kelner Erneste zijn grote liefde Jakob leert kennen en door hem wordt verlaten, en een periode van een aantal weken, waarin Erneste brieven ontvangt van diezelfde Jakob met de opdracht op geld los te praten bij de schrijver voor wie Jakob hem heeft verlaten. Saillant detail: de schrijver Klinger lijkt te zijn gebaseerd op Thomas Mann.

Deze twee verhaallijnen wisselen elkaar af, waardoor de omvang van de tragiek van Ernestes liefde voor Jakob steeds duidelijker én pijnlijker wordt voor Erneste, en de lezer. Dan blijkt dat de woorden van de binnenflap - ein Lesebuch über die große Liebe und den Verrat - precies juist zijn.

Sulzers Ein perfekter Kellner is een bijzondere roman. Het ontbreken van overbodig aandoende dialogen en beeldspraak kwam me na Caesarion bijna als een verademing voor. Dat de schrijver dan ook nog eens een spannend en verrassend eind in petto blijkt te hebben, maakt dit boek een echte aanrader voor een verregende zondagmiddag. Lees je het boek liever in het Nederlands, dan kan dat. De Nederlandse vertaling heet Een volmaakte kelner.

flickr