Petros Markaris | De zelfmoord van Che

Petros Markaris - De zelfmoord van Che Een zaak voor commissaris Kostas Charitos. Amsterdam, Gianotten, 2004, 427 pagina's.
Oorspronkelijke Nieuw-Griekse titel Ο Τσε αυτοκτόνησε, vertaald door Noortje Pelgrim. 2004 (Grieks).

Athene bereidt zich voor op de Olympische Spelen. De stad is één grote bouwput. De succesvolle ondernemer Jason Favieros doet goede zaken. Dertig jaar geleden was hij een fervent tegenstander van het kolonelsregime, nu gaat het hem als zakenman voor de wind. Waarom schiet hij zich tijdens een live-televisieprogramma door het hoofd?
Kostas Charitos ziet - net als miljoenen andere Grieken - thuis voor de televisie hoe Favieros zich van het leven berooft. De commissaris is herstellende van een zaak die hijzelf nauwelijks overleefde. Na enkele weken in het ziekenhuis, moet hij nu tegen zijn zin thuis uitrusten.
Waarom pleegt een gerespecteerd ondernemer zelfmoord? En waarom doet hij dat ten overstaan van een miljoenenpubliek? En waarom maken kort daarna twee andere bekende Grieken, een parlementslid en een journalist, ook een eind aan hun leven? Hebben deze sensationele zelfmoorden met bouwfraude te maken? Charitos wil niets lever dan deze zaak onderzoeken. Nog tijdens zijn verlof gaat hij met toestemming van de hoofdcommissaris aan de slag. Zijn zoektocht leidt naar de bouwvakkers uit Albanië, naar de firma's in de moderne kantoorkolossen van glas en staal en naar de verpauperde stadswijken. In zijn oude Fiat Mirafiori rijdt hij kriskras door de stad, staat eindeloos in de brandende zon in de file en vindt uiteindelijk de oplossing. Die ligt in het gewelddadige verleden dat nog steeds slachtoffers eist.


Net als in Bloedrechters en Het late journaal, de eerste twee boeken over commissaris Kostas Charitos die ik las, loopt het verleden van het Griekse kolonelsregime als een rode draad door de roman De zelfmoord van Che. Dat kan ook haast niet anders, met zo’n titel. Het is te danken aan Markaris’ kwaliteit als schrijver dat de roman desondanks tot de laatste bladzijden blijft boeien.

Maar, deze roman is meer dan alleen een detective. Het verhaal speelt in de periode voorafgaand aan de Olympische Zomerspelen in Athene. De hele stad en omgeving staan op hun kop, in verband met de bouw van onder andere het Olympisch dorp. Markaris beschrijft de gevolgen voor de gewone Griek indringend. De dagelijkse worsteling met de wegopbrekingen, de bijbehorende verkeersopstoppingen en het onmogelijk hete zomerweer zijn alom tegenwoordig. Je zou verwachten dat je als Noord-Europese lezer een moment bereikt waarop je gelaten denkt "Ach, daar gaan we weer", maar dat moment komt maar niet. Deze roman sleept je mee, de hitte in, op zoek naar de ontluisterende waarheid.

Ook was het aardig om te zien dat er ondanks alle zorgen om Charitos’ fysieke herstel en de voortgang van zijn inofficiële onderzoek ook nog plek in de roman was voor het verder ontwikkelen van het karakter van een tot nu toe wat plat gebleven personage, Charitos’ aanstaande schoonzoon Fanis.

Ik heb het boek weliswaar niet in één ruk uitgelezen, maar dat komt door verschillende praktische bezwaren. Had ik geen andere verplichtingen gehad, dan had ik het boek het liefst niet eerder neergelegd dan na het omslaan van de laatste pagina. Ter compensatie heb ik alvast de laatst overgebleven in het Nederlands vertaalde roman over Kostas Charitos, Nachtvlinder, uit de bibliotheek geleend.

Petros Markaris | Het kamermeisje
Petros Markaris | Nachtvlinder
Petros Markaris | Het late journaal
Petros Markaris | Bloedrechters

Petros Markaris op Wikipedia

flickr