donderdag 27 mei 2010

Владимир Маканин | Испуг

Владимир Маканин - Испуг. Москва, Гелеос, 2006, 416 страниц.
(Vladimir Makanin - Ispug. Moskva, Geleos, 2006, 416 pagina's)

Владимир Маканин - один из самых известных на Западе современных российских писателей. Это неудивительно, ведь каждая новая книга Маканина - заметное литературное событие. Роман, который вы держите в руках, уже готовится к выходу во Франции, Германии, Голландии, Румынии и Греции.
Роман "Испуг" - асимметричный ответ набоковской "Лолите".
На этот раз писателя интересует "психология любви" зрелого мужчины к юным особам. Испуг - наверное, то общее чувство, которое испытывают обе стороны в такой ситуации. И неизвестно, кто оказывается более ранимым и незащищенным - молодая барышня или искушенный, но уже неуверенный в себе сатирмэн. И кто из них получает большее удовольствие от прикосновения к запретному плоду.

De hoofdpersoon van Ispug (Schrik) doet denken aan de hoofdpersoon van Makanins Underground, of een held van onze tijd. Ze worden door de schrijver beiden haast liefkozend Petrovitsj genoemd. Het zijn beide oudere mannen, die door op de huizen of datsja’s van anderen te passen over woonruimte beschikken. Beiden worden wel eens opgenomen in psychiatrische ziekenhuizen. De hoofdpersoon van deze roman, Petrovitsj, heeft echter een heel specifieke karaktertrek: hij voelt een onbedwingbare drang om ’s nachts, liefst bij volle maan, jonge vrouwen in zijn datsjadorp in hun slaapkamer te bezoeken. Om ze van een afstandje te bekijken, of om ze ook daadwerkelijk aan te raken en, als het meezit, verder te gaan.

Die bezeten liefde voor jongere vrouwen is een rode draad door het hele boek. Makanin gebruikt deze rode draad om Petrovitsj allerlei verschillende personages te laten ontmoeten. Aan de hand van de levensverhalen van deze personages schetst Makanin opnieuw de Russische maatschappij aan het begin van de jaren 1990. De culminatie van het boek is de beschrijving van de belegering van het Witte Huis in 1993, waar Petrovitsj aan de arm van een van zijn jongedames terechtkomt. De beschrijving van de gebeurtenissen daar vind ik fenomenaal.

Naast deze maatschappijkritische kant staat het boek voor mij ook voor eenzaamheid. Veel vrouwen laten zich de aandacht van de oude sater Petrovitsj weliswaar aanleunen, maar er komt altijd onverbiddelijk een moment waarop Petrovitsj aan de kant wordt gezet omdat zich er een betere (en jongere) man aandient. Waarop Petrovitsj op zoek gaat naar een volgende jonge bloem. Die eenzame zoektocht doet je als lezer ongewild denken aan je eigen eindigheid.

Wel moet ik toegeven dat het boek zijn zwakke plekken kent. Maar het heeft zeker zin om door te zetten, want aan het einde van het boek word je getrakteerd op de hoofdstukken waarin de belegering van het Witte Huis beschreven worden. En die zijn een waar genot om te lezen, als ik het zo mag zeggen…

Владимир Маканин | Один и одна
Владимир Маканин | Андерграунд, или герой нашего времени

Vladimir Makanin op Wikipedia

flickr

1 opmerking:

  1. Mijn vertaling van de Russische flaptekst:
    Vladimir Makanin is in het Westen een van de bekendste moderne Russische schrijvers. Dat is niet verbazingwekkend, want ieder nieuw boek van Makanin is een opmerkelijke literaire gebeurtenis. Van de roman die u in uw handen houdt, worden al vertalingen naar het Frans, Duits, Nederlands, Roemeens en Grieks voorbereid.
    De roman Ispug (Nederlandse titel: Schrik) is een asymmetrisch antwoord op Nabokovs Lolita.
    Deze keer houdt de schrijver zich bezig met de "psychologie van de liefde" van een man op leeftijd voor jonge personen. Schrik is waarschijnlijk het algemeen ervaren gevoel dat beide partijen in zo’n situatie hebben. En het is niet bekend wie er meer gewond en weerloos zal blijken te zijn: de jongedame of de ervaren, maar al niet meer zelfverzekerde sater. Evenmin is bekend wie van hen het meeste plezier beleeft van het contact met de verboden vrucht.

    BeantwoordenVerwijderen