Donna Leon | Fatalità

Donna Leon - Fatalità. Amsterdam, De Boekerij, 2000, 206 pagina's.
Oorspronkelijke Engelse titel: Fatal Remedies, vertaald door Els Franci-Ekeler.

Fatalità is al weer de achtste misdaadroman met de sympathieke commissaris Guido Brunetti in de hoofdrol. Opnieuw voert Donna Leon de lezer langs de pasticceria's, de steegjes, de palazzi, de eeuwenoude bruggen en de kanalen van Venetië.

Voor commissaris Guido Brunetti begint het allemaal vroeg in de ochtend met een telefoontje. Een vandaal heeft zojuist een steen gegooid door de ruit van een reisbureau. De dader, die ter plaatse is aangehouden, is Paola, Brunetti's eigen vrouw. De actie van Paola veroorzaakt een crisis in het huwelijk van de Brunetti's. Maar ook het werk vereist het uiterste van Brunetti: een overval door leden van de maffia lijkt in verband te staan met een verdacht dodelijk ongeluk. Zijn superieuren willen resultaat, en snel. Wanneer zijn persoonlijke en professionele leven botsen, vreest Brunetti voor zijn carrière. En als Paola niet alleen van vandalisme wordt verdacht, maar ook nog van moord, wordt de druk op Brunetti bijna te groot.


Ik las Fatalità terwijl ik met griep in bed lag. In mijn beleving zijn Leons boeken perfect voor de momenten waarop je hoofd al wel weer een beetje geïnteresseerd is in de wereld om je heen, terwijl je lichaam daar duidelijk nog niet aan toe is.

Fatalità is het achtste deel van de serie die Leon schrijft over commissario Brunetti. Dit boek wijkt af van de voorgaande, omdat de relatie tussen Brunetti en zijn vrouw, Paola, hier een centrale rol heeft. Hun huwelijk komt onder druk te staan, doordat Paola haar aankondiging dat zij een steen door de ruiten van een reisbureau dat zou meewerken aan seksreizen naar het Verre Oosten daadwerkelijk uitvoert. Ze doet dit vervolgens niet één, maar twee keer. Die tweede keer kan Brunetti een arrestatie niet voorkomen, en dat is het begin van een grote problemen voor commissario Brunetti en zijn vrouw.

Het plot van Fatalità zit, zoals we dat gewend zijn, ingenieus in elkaar, waardoor het boek onderhoudend was tot het einde. De tweede verhaallijn vond ik echter het boeiendst. Leon plaatst twee uitersten tegenover elkaar: de idealistisch ingestelde, bevlogen Paola, die zelfs een misdrijf wil plegen en zich daarvoor wil laten arresteren om haar punt duidelijk te maken, tegenover commissario Brunetti, die ervan overtuigd is dat het bestrijden van misdaad goed en noodzakelijk is, maar slechts dan wanneer dat plaatsvindt binnen de kaders van de wet. Als het niet overtreden van de wetten in zijn land betekent dat mensen die een overtreding of misdrijf begaan vrijuit kunnen gaan, moet dat dan maar zo zijn.

Daarmee raakt Leon een gevoelig punt, waarover je lang kunt discussiëren. Mag je bijvoorbeeld proefdieren bevrijden uit laboratoria waar medicijnen op die dieren worden getest, als jij ervan overtuigd bent dat deze dieren onacceptabel leed wordt aangedaan of kies je ervoor geen producten te kopen die op dieren getest zijn? Mag je een bom bij een gebouw van jouw staat tot ontploffing brengen als je het niet eens bent met de politiek die je land voert, zelfs als medeburgers daarbij het risico lopen slachtoffer van jouw bom te worden? Heiligt het doel alle middelen, dat is wat Leon zich in Fatalità afvraagt.

Donna Leon | Nobiltà
Donna Leon | Een stille dood
Donna Leon | Acqua alta
Donna Leon | Salto Mortale
Donna Leon | De dood draagt rode schoenen
Donna Leon | Duister glas
Donna Leon | Dood in den vreemde
Donna Leon | Death at La Fenice

Donna Leon op Wikipedia (Engels)

flickr

Donna Leon | Nobiltà

Donna Leon – Nobiltà. Amsterdam, De Boekerij, 2001 (2), 208 pagina's. 2001 (1, NL), 1998 (CH).
Vertaald uit het Engels door Els Franci-Ekeler, originele titel A Noble Radiance.

In een klein stadje aan de voet van de Dolomieten liggen al eeuwenlang de ongerepte tuinen van een verlaten boerderij. Maar dan wordt op een dag de nieuwe eigenaar niet grote spoed door de werklui naar zijn buitenverblijf geroepen. Zij hebben een macabere vondst gedaan: een graf niet daarin het halfvergane lichaam van een man. Aan de ring te zien die dichtbij wordt gevonden, gaat het hier om een telg van een invloedrijke, adellijke en zeer welgestelde Venetiaanse familie, wier enige zoon enige tijd geleden is gekidnapt. Het moordonderzoek van commissaris Brunetti verloopt aanvankelijk redelijk voorspoedig. Toch ligt de oplossing van de tragedie nog ver buiten zijn bereik. Want hij zal eerst de geheimen in het leven van de vermoorde man moeten achterhalen voor Brunetti kan begrijpen waarom hij moest sterven... Veel hulde in de pers voor Donna Leons Venetiaanse misdaadromans: 'Donna Leon schrijft uitstekende boeken die in Venetië zijn gesitueerd met de alleraardigste commissaris Brunetti als speurder.'


Nobiltà is het zevende deel van de serie boeken over Guido Brunetti. Deze keer onderzoekt Brunetti de dood van een jongeman, die van adellijke afkomt blijkt te zijn. Hij is twee jaar eerder ontvoerd en verdwenen.

Zoals gebruikelijk onderzoekt Brunetti de zaak door vooral veel te praten, hier en daar met behulp van de computerkunsten van juffrouw Elletra te gebruiken. De ontrafeling van het plot is als altijd spannend, en boeiend beschreven. Het blijft een genot om de boeken over Brunetti te lezen.

Donna Leon | Fatalità
Donna Leon | Een stille dood
Donna Leon | Acqua alta
Donna Leon | Salto Mortale
Donna Leon | De dood draagt rode schoenen
Donna Leon | Duister glas
Donna Leon | Dood in den vreemde
Donna Leon | Death at La Fenice

Donna Leon op Wikipedia (Engels)

flickr

Donna Leon | Een stille dood

Donna Leon | Een stille dood. Amsterdam/Utrecht, Zwarte Beertjes, 2005 (3), 220 pagina's. 2005 (1, Nederland), 1997 (1, Zwitserland).
Oorspronkelijke Engelse titel: Quietly in Their Sleep, vertaals door Els Franci-Ekeler.

Tijdens de afwezigheid van zijn chef heeft Guido Brunetti de leiding over het Venetiaanse politiekorps. Lange tijd heerst er rust in de stad, totdat er op een morgen een knappe jonge vrouw voor de deur van zijn kantoor staat.

De vrouw, Maria Testa, is geen onbekende voor hem: ze werkte jaren geleden in het verzorgingstehuis waar zijn moeder woonde. Alleen was ze toen nog non. Maria heeft het tehuis verlaten en zich voor haar roeping afgesloten en dit alles om een sinistere reden: vijf van haar patiënten zijn in korte tijd overleden, en Maria gelooft niet in een natuurlijke dood...


Guido Brunetti doet onderzoek naar de beschulding van verdachte sterfgevallen van vermogende cliënten in een verzorgingstehuis dat valt onder de Rooms-Katholieke Kerk. Een tweede verhaallijn behandelt het twijfelachtige gedrag van een priester op de school van Brunetti's kinderen, die godsdienstles geeft en als biechtvader fungeert voor de kinderen.

Het boek mag dan in de jaren '90 geschreven zijn, maar machtsmisbruik, honger naar geld en andere vormen van misbruik zijn nog steeds thema's die actueel zijn als er gesproken wordt over de katholieke kerk. Het geheel is verweven tot een prettige aflevering van de Brunetti-reeks.

Donna Leon | Fatalità
Donna Leon | Nobiltà
Donna Leon | Acqua alta
Donna Leon | Salto Mortale
Donna Leon | De dood draagt rode schoenen
Donna Leon | Duister glas
Donna Leon | Dood in den vreemde
Donna Leon | Death at La Fenice

Donna Leon op Wikipedia (Engels)

flickr

Donna Leon | Acqua alta

Donna Leon – Acqua alta. Amsterdam, De Boekerij, 1998, 240 pagina’s. Oorspronkelijke Engelse titel: Acqua alta, vertaald door Els Franci-Ekeler. 1996 (VK, 1).

Met het water, stijgt de spanning...

Acqua alta is wederom een sfeervolle en intelligente detectiveroman die zich afspeelt tegen een intrigerend decor: het mysterieuze Venetië waar de sympathieke commissaris Guido Brunetti de wet handhaaft.

Brett Lynch, een Amerikaanse archeologe, wordt bruut in elkaar geslagen voor de deur van haar Venetiaanse woning. Met uitzondering van Brunetti maakt men zich er bij de politie niet zo druk over: Lynch is immers buitenlandse en lesbisch bovendien. Maar wanneer twee dagen later het lijk wordt gevonden van dottore Semenzato, de museumdirecteur met wie Brett die week een afspraak zou hebben, verandert dat. Brunettie mag zich nu van zijn superieuren met hart en ziel aan de zaak wijden.

In een nat Venetië, waar het dag en nacht regent en waar de plankieren en kaplaarzen klaarstaan voor de te verwachten acqua alta - het onderlopen van de stad – stijgt niet alleen langzaam maar zeker het water, maar ook de spanning…


Eigenlijk is iedere roman over Guido Brunetti goed geschreven en onderhoudend om te lezen. Daar kan ik, nadat ik dit op dit blog al vijf keer eerder heb gezegd, nog weinig aan toevoegen. Behalve dan de mededeling dat het bijzonder prettig is om Acqua alta, waarin er een permanente dreiging is dat Venetië onder water zal lopen door aanhoudende regenbuien, te lezen als het buiten ook nat en winderig is en je zelf lekker droog en warm binnen zit.

Donna Leon | Fatalità
Donna Leon | Nobiltà
Donna Leon | Een stille dood
Donna Leon | Salto Mortale
Donna Leon | De dood draagt rode schoenen
Donna Leon | Duister glas
Donna Leon | Dood in den vreemde
Donna Leon | Death at La Fenice

Donna Leon op Wikipedia (Engels)

flickr

Donna Leon | Salto Mortale

Donna Leon - Salto Mortale. Amsterdam, De Boekerij, 1997, 238 pagina's. Oorspronkelijke Engelse titel: Death and Judgement, vertaald door Frans Elsink. 1995 (Verenigde Staten, 1).

Salto mortale is een beklemmende thriller die zich afspeelt tegen een intrigerend decor, het mysterieuze Venetië waar de sympathieke en uiterst kundige commissaris van politie Guido Brunetti de wet handhaaft.

Wanneer commissaris Brunetti op een goede morgen naar zijn werk loopt, wordt zijn oog getrokken naar een schreeuwende krantenkop: TREIN DES DOODS. Een bekende advocaat blijkt tijdens de treinreis van Padua naar Venetië in een coupé te zijn vermoord. Een uit de hand gelopen roofoverval? Brunetti heeft zo zijn twijfels, zeker wanneer enkele dagen later het ontzielde lichaam van een even bekende accountant wordt gevonden. Bestaat er een verband tussen de twee zaken? Het politieonderzoek voert hem via de sprookjesachtige kanalen en bruggen van de stad naar een heel wat minder luisterrijke omgeving, de duistere nachtgelegenheden die zelfs autochtone Venetianen liever mijden... Een praatgrage prostituee, een idioot duur brilmontuur en een illegale videotape zijn uiteindelijk de aanwijzingen die Brunetti moet volgen om de zaak tot klaarheid te brengen. En ondertussen valt er nóg een dode...


Gewoon weer een goed geschreven boek over Guido Brunetti, dat me ook nu weer tot het einde toe wist te boeien. Pas op de laatste bladzijde wordt definitief duidelijk wat er gebeurd is.

Leon schrijft vlot, Brunetti lost de raadsels vooral op door te praten, door vragen te stellen en moet het niet hebben van de ingewikkelde technische snufjes waarop tv-series als CSI je trakteren. Ik zou haast zeggen: een verademing om een inspecteur ook gewoon nog eens op de 'ouderwetse manier' te zien speuren.

Donna Leon | Fatalità
Donna Leon | Nobiltà
Donna Leon | Een stille dood
Donna Leon | Acqua alta
Donna Leon | De dood draagt rode schoenen
Donna Leon | Duister glas
Donna Leon | Dood in den vreemde
Donna Leon | Death at La Fenice

Donna Leon op Wikipedia (Engels)

flickr

Donna Leon | De dood draagt rode schoenen

Donna Leon - De dood draagt rode schoenen. Amsterdam, De Boekerij, 1997, 239 pagina's.
Oorspronkelijke Engelse titel: Dressed for Death, vertaald door Frans Elsink. 1994 (1, Engels).

Wanneer de Venetiaanse politie bekend maakt dat men bij het abattoir het lijk van een travestiet heeft gevonden, fronst men in Venetië de wenkbrauwen, meer niet. Als echter uitkomt dat de dode niemand minder is dan een zeer hoog aangeschreven bankdirecteur, komen de tongen pas goed los!
Commissaris Guido Brunetti wordt met het onderzoek belast. De dode bankier blijkt niet alleen vrienden op hoge plaatsen te hebben gehad, maar hij wist ook goed de weg in de donkere krochten van de stad.
Brunetti volgt het spoor en wordt beurtelings meegezogen in de onderbuik van de stad en in de betere kringen. Onderweg wordt hij geconfronteerd met nog twee moorden en hij moet alle zeilen bijzetten om zelf niet het vierde slachtoffer te worden...

Donna Leon schreef twee eerdere Venetiaanse detectiveromans, Dood van een maestro en Dood in den vreemde. De aimabele commissaris Guido Brunetti i snu al een populaire held, getuige de uitspraak van schrijfster Susan Isaacs: 'Guido Brunetti mag altijd bij mij in de gondel.'


Na het vijftiende deel van de serie over commissaris Guido Brunetti ging ik met een grote sprong terug naar de derde roman over deze commissaris.

De dood draagt rode schoenen speelt tijdens de zomermaanden, natuurlijk in Venetië. Ondanks dat ik er nog nooit ben geweest, heb ik de indruk dat Leon de drukkende, stinkende warmte van het zomerse Venetië heel erg treffend beschrijft. Zo treffend, dat ik niet de minste drang heb om te controleren of ze niet een beetje overdrijft.

Daarnaast is De dood draagt rode schoenen een goede detective, die net als de overige romans over Brunetti die ik tot nu toe heb gelezen tot het einde spannend blijft. Interessante bijkomstigheden in dit deel zijn een treurige episode uit liefdesleven van Brunetti's baas Patta en de verschijning van Eletta, die Brunetti in latere delen nog vaak zal helpen bij zijn onderzoeken én zijn strubbelingen met baas Patta. Wederom een fijn boekje.

Donna Leon | Fatalità
Donna Leon | Nobiltà
Donna Leon | Een stille dood
Donna Leon | Acqua alta
Donna Leon | Salto Mortale
Donna Leon | Duister glas
Donna Leon | Dood in den vreemde
Donna Leon | Death at La Fenice

Donna Leon op Wikipedia (Engels)

flick

Donna Leon | Duister glas

Donna Leon - Duister glas. Amsterdam, Cargo, oktober 2006 (2), 300 pagina's. Augustus 2006 (1, Nederland), 2003 (1, Zwitserland).
Oorspronkelijke Engelse titel Through a Glass, Darkly, vertaald door Theo Scholten.

Op een mooie lentedag zijn commissario Guido Brunetti en zijn assistent Vianello zijn onderweg naar het mysterieuze eiland Murano, de thuisbasis van de wereldberoemde glasfabrieken. Vianello's vriend Marco is gearresteerd tijdens een milieudemonstratie, maar hij wordt in vrijheid gesteld, tot groot ongenoegen van zijn twistzieke schoonvader De Cal. De oude man, die eigenaar is van een van de glasfabrieken, is furieus en bedreigt Marco met de dood. Brunetti vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit. De zaak wordt grimmiger wanneer een van de medewerkers dood wordt aangetroffen voor de altijd brandende ovens van de fabriek. Het slachtoffer blijkt aantekeningen achter te hebben gelaten in een exemplaar van Dantes Inferno, die een mogelijke aanwijzing vormen voor de identiteit van de dader.

Duister glas is een nieuw deel in de zeer succesvolle reeks misdaadromans met commissario Brunetti in de hoofdrol, tegen de achtergrond van het prachtige, mysterieuze Venetië.


Het is een grote sprong van het tweede deel van Leons Brunetti-reeks Dood in den vreemde naar het vijftiende deel van de reeks, Duister glas zou je zo denken. Toch is er niet zoveel veranderd. Goed, Brunetti is wat ouder geworden, zijn kinderen zijn inmiddels studenten, maar zijn eeuwig tegenwerkende baas Patta zit nog op zijn plaats.

Nadat ik van deze vaststelling was bijgekomen, volgende voor de derde keer een goed geschreven detective, die tot de laatste bladzijde boeiend blijft. Wellicht was het toeval dat er weer een sterke nadruk op milieuproblemen lag in het plot, net als in Dood in den vreemde. Daar kan ik alleen maar achterkomen door meer Brunetti te lezen, bij voorkeur deel drie tot en met veertien, voordat ik doorga met deel zestien.

Duister glas was in ieder geval een plezier om zo tussendoor te lezen, als je je wat minder lekker voelt en het weer er niet naar is om met een zeer hoofd naar buiten te gaan.

Donna Leon | Fatalità
Donna Leon | Nobiltà
Donna Leon | Een stille dood
Donna Leon | Acqua alta
Donna Leon | Salto Mortale
Donna Leon | De dood draagt rode schoenen
Donna Leon | Dood in den vreemde
Donna Leon | Death at La Fenice

Donna Leon op Wikipedia (Engels)

flickr

Donna Leon | Dood in den vreemde

Donna Leon - Dood in den vreemde. Amsterdam, Cargo(De Bezige Bij), 2008, 334 pagina's.
Oorspronkelijke Engelse titel: Death in a Strange Country, vertaald door Lucie van Rooijen. (1 (Nederland, vertaald door Frans Elsink), 1996; 1 (Verenigde Staten), 1993).

Venetië in het vroege ochtendlicht biedt een onvergetelijk schouwspel van grote schoonheid. Maar de vroege ochtend dat commissario Brunetti wordt opgeroepen bij het dode lichaam van een jonge man in het canale, ziet er al snel heel anders uit.
Alle aanwijzingen doen vermoeden dat het om een gewelddadige beroving gaat. Wanneer Brunetti in het appartement van het slachtoffer enkele belastende zaken vindt die wijzen op een complot van hogerhand, raakt hij ervan overtuigd dat iemand er veel belang bij heeft dat de echte daders van deze moord nooit worden gevonden.

Dood in den vreemde is het tweede deel in de zeer succesvolle en bekroonde reeks misdaadromans met commissario Brunetti in de hoofdrol, die zich afspelen tegen de achtergrond van het prachtige, mysterieuze Venetië.


Voor mij de tweede roman over commissario Guido Brunetti, maar de eerste die ik in het Nederlands las. De eerste kennismaking was me goed bevallen, dus ik wilde niet te lang wachten met het tweede deel.

Leon stelde me niet teleur. Ze presenteerde weer een mooi in elkaar gezet plot, Brunetti was weer gedreven én tegendraads tegelijk en Venetië speelde naast Brunetti weer een glansrol. De ontknoping, die ik hier niet zal nakauwen, heeft een verrassend actuele tint. Een prettig boek om zo 'tussendoor' te lezen.

Donna Leon | Fatalità
Donna Leon | Nobiltà
Donna Leon | Een stille dood
Donna Leon | Acqua alta
Donna Leon | Salto Mortale
Donna Leon | De dood draagt rode schoenen
Donna Leon | Duister glas
Donna Leon | Death at La Fenice

Donna Leon op Wikipedia (Engels)
Death in a Strange Country op Wikipedia (Engels)

flickr

Donna Leon | Death at La Fenice

Donna Leon - Death at La Fenice The First Guido Brunetti Mystery. New York, Harper Torch, z.j., 278 pagina's. 1992 (1).

There is little violent crime in Venice, a serenely beautiful floating city of mystery and magic, history and decay. But the evil that does occasionally rear its head is the jurisdiction of Guido Brunetti, the suave, urbane vice-commissario of police and a genius at detection. Now all of his admirable abilities must come into play in the deadly affair of Maestro Helmut Wellauer, a world-renowned conductor who died painfully from cyanide poisoning during an intermission at La Fenice.

But as the investigation unfolds, a chilling picture slowly begins to take shape - a detailed portrait of revenge painted with vivid strokes of hatred and shocking depravity. And the dilemma for Guido Brunetti will not be finding a murder suspect, but rather narrowing the choices down to one.


Vriendin F. raadde mij de boeken van Donna Leon over inspecteur Guido Brunetti aan. Een welkom advies, nu er geen nieuwe boeken meer zullen verschijnen waarin Kurt Wallander de hoofdrol speelt. Death at La Fenice is de eerste roman uit een hele serie, dus mijn idee was dat ik de komende tijd even zoet zou zijn op detectivegebied, zou het klikken tussen Brunetti en mij.

Brunetti onderzoekt in deze eerste roman de zelfmoord van een wereldberoemde dirigent in het La Fenice Operatheater in Venetië. Dankzij Brunetti's onbekendheid met de operawereld en de uitleg die hij gaandeweg krijgt, is het verhaal ook goed te volgen als je niet bekend bent met opera's.

Brunetti onderzoekt vooral door te praten, met familieleden en werknemers van het slachtoffer, maar ook met mensen die hem moeten inlichten over de muziekwereld en die het karakter en verleden van het slachtoffer moeten duiden. En daar neemt hij de tijd voor. Dat geeft deze roman een prettig verteltempo.

Leon neemt tevens ruim de tijd om de stad Venetië te beschrijven, als Brunetti door de stad loopt of vaart. Voor mensen die Venetië kennen lijkt me dat een feest van herkenning.

Verder voldoet Brunetti in bijna alles aan het clichébeeld van een detective. Hij worstelt met een moeilijke chef, die graag zelf met de eer van een opgeloste zaak gaat strijken maar hem niet bijstaat als het moeilijk wordt. Brunetti is weliswaar gelukkig getrouwd en heeft twee kinderen, maar hij heeft nogal eens moeite zijn vrouw te begrijpen. Ook zijn opstandige zoon bezorgt hem moeilijke momenten. Tel daarbij zijn angst voor zijn steenrijke schoonouders op en dan is ook het gezinsleven van Brunetti toch niet helemaal vlekkeloos. Precies zoals het hoort dus.

Tot slot, het mag gezegd worden: ik was ervan overtuigd dat het plot anders zou zijn dan het uiteindelijk bleek te zijn. Al met al een lekker prettig lezend boek, met een verrassend plot. Dat smaakt naar meer!

Donna Leon | Fatalità
Donna Leon | Nobiltà
Donna Leon | Een stille dood
Donna Leon | Acqua alta
Donna Leon | Salto Mortale
Donna Leon | De dood draagt rode schoenen
Donna Leon | Duister glas
Donna Leon | Dood in den vreemde

Donna Leon op Wikipedia (Engels)
Death at La Fenice op Wikipedia (Engels)

flickr