Joost Zwagerman - Duel. Amsterdam, CPNB, 2010, 95 pagina's.
'Voor zijn ogen zag hij gebeuren wat nog niet was gebeurd en op datzelfde ogenblik al gebeurd leek te zijn: zijn hand, de vuist, het canvas.'
De laatste jaren heb ik eigenlijk alleen essays van Zwagerman gelezen, nadat ik maar niet door de roman Zes sterren kon komen. Daarom was ik aangenaam verrast dat Duel wel erg leesbaar bleek te zijn.
Het valt waarschijnlijk niet mee om in het beperkte aantal pagina’s een compleet afgerond verhaal te schrijven, en al lezend heb ik me wel afgevraagd hoe het verhaal eruit zo hebben gezien als Zwagerman meer ruimte voor zijn kritiek op de moderne museum- en kunstwereld had gekregen. Toch zie ik dit boekenweekgeschenk niet als een gemiste kans. Al was het maar omdat ik op verschillende momenten heerlijk gegrinnikt heb om de gebeurtenissen en personages – bijvoorbeeld om de Nederlandse tolk in Slovenië, die daar de zoektocht naar het ontvreemde schilderij van Rothko moet begeleiden.
Joost Zwagerman | Perfect day
Joost Zwagerman | Het wilde westen
Joost Zwagerman
Joost Zwagerman op Wikipedia
flickr
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten