Sylvia Witteman | Pekingeend bij nacht

Sylvia Witteman – Pekingeend bij nacht En andere pogingen tot Echt Heel Gelukkig Worden. Amsterdam/Antwerpen, De Arbeiderspers, 2007, 239 pagina’s.

Sylvia Witteman geldt al jaren als een van de meest geliefde columnisten van Nederland. In dit boek is een royale selectie uit haar werk samengebracht.


Iedere dinsdag en zaterdag verheug ik mij op het lezen van de Volkskrant, omdat er op die dagen respectievelijk een recept en een column van Sylvia Witteman in de krant staan. In dit boek zijn columns verzameld die op de zaterdagen in de krant stonden.

Hoewel ik ze al eens gelezen had, heb ik nu weer met veel plezier gelezen. In tegenstelling tot Conny Braam lukt het Witteman wel om de overdrijving als stijlfiguur te gebruiken zonder dat het overtrokken wordt.

Witteman beschrijft uiteenlopende zaken als het lezen van boodschappenlijstjes in de supermarkt, het tragische lot van jonge eendjes in de Haagse gracht voor haar huis, hoe het is om als freelancer te werken, haar kijk op reizen met de trein of op wintersporten in Rusland. Ook haar drie kinderen komen regelmatig voorbij, op een manier die ook voor mensen zonder kinderen interessant is.

Kees van Kooten wordt op de achterflap geciteerd. Hij prijst Wittemans zelfrelativering, en het feit dat haar stukken over mislukken gaan “en als iets mislukt, is het leuk”. Dat moet dan verklaren waarom ik de laatste dagen zo koortsachtig in dit boek heb gelezen. Gelukkig was er gisteren weer een verse column!

Sylvia Witteman

flickr