Naima El Bezaz | Vinexvrouwen

Naima El Bezaz - Vinexvrouwen. Amsterdam/Antwerpen, Em. Querido's Uitgeverij BV, december 2010 (6), 190 pagina's. November 2010 (1).

Het leven in een vinexwijk verloopt niet altijd soepel. Daar weet Naima El Bezaz, die zelf al bijna tien jaar in zo'n buurt woont, alles van. In haar autobiografische roman Vinexvrouwen beschrijft ze het wel en wee van haar gezin in deze typisch Nederlandse nieuwbouwwijk. Als Marokkaanse kijkt zij met een fris oog naar de Hollandse gewoontes, al speelt er nog iets anders mee: de vinexwijk wordt geleidelijk aan bevolkt door steeds meer nationaliteiten, wat voor onrust zorgt. Terwijl haar dochtertje op school christelijke liedjes leert, verbaast El Bezaz zich over de Nederlanders. Ze begrijpt eigenlijk niets van hun eigenaardige gedrag.

Naima El Bezas (1974) debuteerde op haar eenentwintigste met de succesvolle roman De weg naar het noorden. Daarna publiceerde ze Minnares van de duivel en de roman De verstotene. In haar in 2008 verschenen roman Het gelukssyndroom verwerkte El Bezaz de gevolgen van een burn-out en haar gevecht om uit een depressie te komen.

Alle aandacht in de media voor Vinexvrouwen had mij meer dan nieuwsgierig gemaakt naar het boek. Toen ik het maandagmiddag zo maar in de bibliotheek in mijn buurt bij de nieuwe boeken zag staan, sprong mijn hart op: nu zou ook ik schuddebuikend van het lachen dit boek kunnen lezen.

Nu het boek uitgelezen is, moet ik tot de conclusie komen dat het een best aardig boek is, waar ik inderdaad zo hier en daar hartelijk heb moeten lachen, maar Vinexvrouwen kon mijn hooggespannen verwachten niet waarmaken. En daar is al die aandacht in de media juist schuldig aan, want alle sappige gebeurtenissen waren bij al die interviews met El Bezaz al tot in detail behandeld. Dat maakt dat ik het verhaal over een optreden van El Bezaz voor een groep inburgeraars het leukst vond. Wat daar gebeurt, is werkelijk tenenkrommend erg. Ook de verschillende verhalen over de verhouding tussen El Bezaz en haar moeder waren hilarisch.

Dat is zelf niet in een Vinex-wijk woon, maar in een wijk die de afgelopen jaren flink moest worden opgeknapt in het kader van wijkvernieuwing, zal ongetwijfeld ook niet meehelpen. Ik kom er wel eens, in zo'n Vinex-wijk, maar ik ga uiteindelijk altijd weer naar die meer dan veertig jaar oude wijk terug. Ben je niet blootgesteld aan het publiciteitsoffensief en woon je in een Vinex-wijk, dan houdt dit boek je misschien wél de beloofde spiegel voor.

Naima El Bezaz

flickr