Александра Маринина | Жизнь после жизни

Александра Маринина - Жизнь после жизни. Москва, Эксмо, 2010, 416 страниц.
(Aleksandra Marinina - Zhizn' posle zhizni. Moskva, Eksmo, 2010, 416 bladzijden)

Разбитое зеркальце на груди, сережка, вырванная из уха - своеобразная "визитная карточка" убийцы. Кто убил этих двух почтенных женщин - маньяк, одержимый мрачноватыми легендами рода Вяземских, или его изощренный имитатор? Все версии неизменно заходят в тупик. Бизнесмен, чьи начинания в связи с этими преступлениями находятся под угрозой, решил прибегнуть к помощи частного детектива. Так Анастасия Каменская оказалась в провинциальном Томилине. Да-да, полковник милиции в отставке Каменская теперь работает в частном детективном агентстве, и это расследование - ее дебют на данном поприще. Теперь за ее спиной нет могущественного и влиятельного ведомства, и это как-то непривычно. Но от Насти по-прежнему требуется ее умение разговаривать и слушать, систематизировать факты, интуитивно - а это есть вершина ее «сыскного таланта» - выбирать верное направление поисков. Словом, открывать все двери, которые встречаются на ее пути. Ведь за одной из них находится истина. Она-то неподвластна никаким переменам.


Zhizn' posle zhizni is de zoveelste roman over Anastasiya Kamenskaya. Maar, het is een detective die totaal anders is dan de voorgaande. Waarom? Nast'ya werkt niet langer als detective bij de militie aan de Petrovka 38 én ze wordt binnenkort vijftig. Ze voelt zich afgeschreven, veroordeeld tot een bestaan achter de overdrachtelijke geraniums. Oud voor haar tijd, en overbodig voor de samenleving én haar man.

Maar, Kamenskaya zou Kamenskaya niet zijn als ze haar leven geen positieve draai zou geven. Zo kennen we haar immers: de problemen kunnen nog zo groot worden, er komt een moment waarop ze een oplossing vindt. Deze keer is dat in de vorm van een baan als privédetective.

Ze wordt door haar oud-collega en nieuwe baas naar de plaats Tomolina gestuurd, waar zij de moordenaar of moordenaars van twee oudere vrouwen moet vinden. De dames bezochten een centrum voor ouderen in deze plaats. Door wie en met welke reden zijn deze dames vermoord? Was het een nazaat van een adellijke familie, die het landgoed van die familie waarin het centrum is gevestigd weer in handen wil krijgen, of toch een groep mensen, nauw verbonden met de autoriteiten in de stad, die het complex in handen wil krijgen om er grof geld mee te verdienen.

Interessant is, dat het centrum waar Kamenskaya haar onderzoek doet ook figureert in het derde deel van Marinina’s trilogie Vzglyad iz vechnosti. Aardig om te zien hoe de schrijfster zich de ontwikkeling van het centrum, dat in die trilogie nog opgericht moet worden, voorstelt.

Mijn indruk is, dat veel vrouwen in Rusland daadwerkelijk het gevoel hebben dat hun leven voorbij is zodra ze de vijftig naderen. Dat je als vrouw met een 'gewone' baan al op je vijfenvijftigste jaar met pensioen mag gaan, draagt daar natuurlijk aan bij. Voor veel vrouwen is dan ook de tijd aangebroken om de kleinkinderen op te vangen als hun ouders werken. Daarom is het des te opmerkelijker dat Marinina naast het ontrafelen van het plot steeds benadrukt dat je leven niet ophoudt bij je vijftigste, zelfs niet als vrouw. Zij toont aan dat je wel degelijk nog aan een andere baan kunt beginnen. Die boodschap begint Marinina al uit te dragen met de titel van het boek, dat je als 'een leven na een leven' kunt vertalen. Dat moet veel vrouwen toch als muziek in de oren klinken.

Александра Маринина | Взгляд из вечности: Ад
Александра Маринина | Взгляд из вечности: Дорога
Александра Маринина | Взгляд из вечности: Благие намерения
Александра Маринина | Все не так

Aleksandra Marinina (Russisch)

flickr