Chris Benjamin | Drive-by Saviours

Chris Benjamin - Drive-by Saviours. Halifax & Winnipeg, Roseway Publishing, 2010, 341 pagina's.

Demoralized by his job and dissatisfied with his life, Mark punches the clock with increasing indifference. He wanted to help people; he'd always believed that as social worker he would be able to make a difference in people's lives. But after six years of bureaucracy and pushing paper Mark has lost hope.

All that changes when he meets Bumi, an Indonesian restaurant worker. Moved from his small fishing village and sent to a residential school under the authoritarian Suharto regime, Bumi’s radical genius and obsessive-compulsive disorder raise suspicion among his paranoid neighbours. When several local children die mysteriously the neighbours fear reaches a fevered pitch and Bumi is forced to flee to Canada.

Brought together by a chance encounter on the subway, Mark and Bumi develop a friendship that forces them to confront their pasts. Moving gracefully between Canada and Indonesia and through the two men’s histories, Drive-by Saviours is the story of desire and connection among lonely people adrift in a crowded world.


Voor de tweede keer binnen een maand las ik een boek dat ik kreeg in het kader van de EarlyReviewersgroep op LibraryThing. Deze keer lag het niet geheel aan mij dat ik het boek pas twee maanden na toekenning heb gelezen – het is zo’n zes weken per post onderweg geweest vanuit Canada.

Drive-By Saviours beschrijft twee generatiegenoten, de Indonesische Bumi en de Canadese Mark. Bumi’s verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een alwetende verteller, Marks verhaal vanuit de ik-persoon. De mannen worden beiden in de jaren ’70 geboren. Wat bij de beschrijving van de jeugd van de mannen het meest opvalt, is een tegenstrijdigheid: aan de ene kant is hun leven totaal verschillend, doordat de een in een rijk, vrij land geboren is en en de ander in een straatarme dictatuur, maar tegelijkertijd is hun leven niet zo verschillend – ze hebben beiden een overheersende (stief)vader, de een heeft een zus die aan dwangneuroses lijdt, de ander lijdt daar zelf aan. Uiteindelijk kruisen de paden van beide zich, in Toronto. Dit zal de levens van de beide mannen voorgoed veranderen.

Het gaat te ver om te proberen hier de inhoud van het boek na te vertellen, simpelweg omdat er te veel verhaallijnen in deze roman zitten. Toch werkt dat niet storend, integendeel. Benjamin heeft ervoor gekozen het leven van de beide mannen afwisselend per hoofdstuk te beschrijven. Dat benadrukt voor mij gevoel dat wat Benjamin wil overbrengen: de tegenstelling en de gelijkenis tussen beide mannen. Benjamin schrijft vlot, in begrijpelijk Engels, en heeft een interessante verzameling personages bedacht, die zijn hoofdpersonen omringen.

Eén van de beste gedeeltes van deze roman vond ik de hoofdstukken waarin Benjamin de omvangrijke elektriciteitsstoring van augustus 2003 gebruikt om de Canadese Mark de ogen te laten openen. Benjamin wijdt daar enkele hoofdstukken aan en weet daarbij de ontreddering van de inwoners van Toronto, denk ik, juist te beschrijven. Daarbij weet hij het juiste evenwicht te vinden tussen de ontreddering die Mark voelt en de ontreddering die de andere inwoners van Toronto voelen. Bovendien had ik tijdens het lezen van dit gedeelte van het boek voortdurende het lied Oh No van Gogol Bordello in mijn hoofd, dat over diezelfde blackout gaat.

Drive-By Saviours is de eerste roman van Chris Benjamin. Daarmee bewijst hij, vind ik, dat hij zeker goed verhalen kan vertellen én je aan het denken kan zetten over zaken die wij nu politiek correct noemen, maar die daarom niet altijd minder waar zijn. Ik ben blij dat ik deze roman mocht lezen.

Chris Benjamin (Engels)

flickr