Людмила Улицкая | Даниэль Штайн, переводчик

Людмила Улицкая – Даниэль Штайн, переводчик. Москва, ЭКСМО, 2006г.
(Lyudmila Ulickaya – Daniel Shtayn, perevodchik. Moskva, Eksmo, 2006.)

Мудрая старуха, обитающая среди книг и молчания. Озлобленная коммунистка, доживающая свой век в израильском приюте. Сорокалетняя американка – якобы благополучная, но искалеченная воспоминаниями. Немка, ради искупления вины своего народа работающая в христианской общине под Хайфой. Католическая монахиня, ныне православная попадья, нашедшая себя на Святой земле. Израильский радикал, неуравновешенный подросток, грустный араб-христианин, специалист по иудаике.
Большая политика и частная жизнь. США, Израиль, Польша, Литва, Россия. А в центре этого разрозненного и все же отчаянно единого мира – еврей, бывший «крот» в гестапо, бывший партизан, ныне – католичский священник.
Человек, чья жизнь объясняет, как люди живы до сих пор, как не утопили в ненависти и боли.

Новый роман Людмилы Улицкой – о странствиях духа во мраке мира, о том, как всякий ищет и находит свет вокруг и в себе. О кармелите Даниэле – человеке, с чьей жизнью не способна соперничать никакая литература.
О человеке, который до последнего дня оставался милосердным солдатом.


Dit is een boek rijk aan verschillende personages, tot aan de schrijfster zelf aan toe. Aan het eind van ieder deel is een brief opgenomen die zij ter begeleiding van het net geschreven deel aan een vriendin schrijft. In de laatste brief noemt ze dit boek geen roman, maar een collage.

Je kunt het boek inderdaad zien als een collage van personages, verhalen, geschiedenis, cultuur en politiek. Middelpunt van al die tegenstellingen is Daniel Shtayn (Stein), een Poolse Jood, die tijdens de Tweede Wereldoorlog in een poging om te overleven zowel voor de Duitse bezetter als de Pools-Russische partizanen werkt. Na de Tweede Wereldoorlog bekeert hij zich tot het Rooms-Katholicisme en vertrekt hij naar Israël, om daar een eigen kerkgemeenschap te stichten. Iedereen die Stein ontmoet, merkt dat er een bijzondere sereniteit en wijsheid van deze man uitgaat, waarmee hij vervolgens de levens van die mensen weer beïnvloedt.

Voor wie geïnteresseerd is in de invloed van het recente en iets minder recente verleden in Oost-Europa op de levens van de mensen die daar wonen of er geboren zijn, maar vertrokken zijn, is dit een prachtig boek. Het heeft me op de momenten waarop ik me wat minder fit voelde wel wat moeite gekost om de religieuze termen en personages uit elkaar te houden, maar dat ligt volledig aan mij. Tegelijkertijd viel het me moeilijk om het boek weg te leggen.

Ulickaya won in 2007 de Russische literatuurprijs Bol'shaya kniga (Большая книга) met dit boek. Dat is op dit moment de meest prestigieuze prijs die je in Rusland voor een literair werk kunt winnen.

Ik heb nog geen vertalingen van dit boek kunnen vinden op internet. Andere romans werden wel vertaald naar onder andere het Nederlands, zoals Medea en haar kinderen, Reis naar de zevende hemel en Vrouwenleugens.

Lyudmila Ulickaya op Wikipedia (Engels)
Lyudmila Ulickaya op Wikipedia (Russisch)

Людмила Улицкая | Медея и ее дети

flickr