Tom Lanoye | Het derde huwelijk

Tom Lanoye – Het derde huwelijk. Amsterdam, Prometheus, 2006 (1).

Maarten Seebregs, een ontslagen locatiescout, kan de liefde van zijn leven niet vergeten. Hij heeft Gaëtan op zijn sterfbed moeten achterlaten. Cynisch maar met een glimlach leeft hij van zijn laatste centen.
Dan doet een wildvreemde hem een winstgevend voorstel: trouwen met zijn Afrikaanse verloofde. De man zelf wordt, na twee huwelijken met buitenlandse meisjes, in de gaten gehouden door de Dienst Vreemdelingenzaken. Zodra het meisje de Belgische nationaliteit heeft verworven, kan Maarten van haar scheiden, met behoud van haar bruidsschat.
De man stelt maar één voorwaarde: ‘Je trouwt met haar, je woont met haar, je leeft met haar. Maar raak haar aan en ik sla je morsdood.’

Tom Lanoye is een van de meest gelezen en gelauwerde Vlaamse schrijvers. Hij is romancier, dichter, columnist, scenarist en theaterauteur.
Het derde huwelijk is zijn zesde roman. Opnieuw tekent Lanoye onvergetelijke personages, verwikkeld in een tragikomisch noodlot. Opnieuw koos hij voor zijn favoriete locatie: het veranderende België, navel van een onfris ruikend Europa.


Het was lang geleden dat ik iets van Lanoye (Ten oorlog, een bewerking in verzen van acht konigsdrama’s van Shakespeare, eind jaren 1990) had gelezen. Nadat ik in deze roman begonnen was, heb ik me herhaaldelijk afgevraagd waarom het zo lang heeft moeten duren. Want wat een roman is dit. Hier is een meester van de taal aan het werk!

De hoofdpersoon, Maarten, was toen hij nog werkte een locatiescout voor de Belgische filmindustrie. Dat legt direct een link naar het medium film, die wordt doorgetrokken in de manier waarop de roman geschreven is. Pakkende dialogen, doldwaze ontwikkelingen, beschrijvingen die doen denken aan regieaanwijzingen, het lijkt allemaal als een puzzel in elkaar te vallen tot er een uiterst leesbare roman ontstaat, waarin je als je wilt zelfs kritiek op het Belgische vreemdelingenbeleid en de houding tegenover immigranten zou kunnen zien.

Op mij maakte het in ieder geval de indruk dat het boek zo verfilmd kan worden – en dan zou het zeker garant staan voor een kaskraker. Vooral de scenes waarin de Dienst Vreemdelingenzaken onderzoek doet naar de aard van de relatie tussen Maarten en Tamara vond ik hilarisch.

Mocht je op zoek zijn naar een boek dat deze zomer mee kan in de koffer of rugzak, dan kan ik dit boek – als je niet terugschrikt voor een krachtterm of plastische beschrijving hier en daar – van harte aanbevelen!

Tom Lanoy | Heldere hemel
Tom Lanoye | Sprakeloos

Tom Lanoye
Tom Lanoye op Wikipedia

flickr