zaterdag 5 november 2011

Sissel-Jo Gazan | De veren van de dinosaurus

Sissel-Jo Gazan - De veren van de dinosaurus. Amsterdam, Prometheus, 2009, 447 pagina's.
Oorspronkelijke Deense titel Dinosaurens fier, vertaald door Angélique de Kroon. 2008 (1, Denemarken).

De veren van de dinosaurus is een wetenschappelijke detective, een liefdesverhaal en een psychologisch drama. Een roman over vaders, moeders en kinderen en de geheimen die het leven zwaar kunnen maken

Sissel-Jo Gazan studeerde biologie aan de Universiteit van Kopenhagen en woont nu in Berlijn. De veren van de dinosaurus werd in de Scandinavische pers unaniem geprezen en vergeleken met Peter Høegs Smilla's gevoel voor sneeuw. Het werd bekroond met de DR Romanprijs 2008-2009.


Uit de tekst van de achterflap blijkt al, dat De veren van de dinosaurus een mengelmoes van genres is. Mijn schoonzusje zei pas nog dat dat volgens haar een allesoverheersende trend is in de moderne Russische literatuur. Ik denk dat deze trend – of liever gezegd: dit virus – ook buiten Rusland te vinden is.

Dat dit boek zo veel genres tegelijk wil zijn is dan ook mijn grootste bezwaar tegen deze roman. Het begin is veelbelovend: een sterfgeval dat achteraf toch verdacht blijkt te zijn deed me vermoeden dat ik in een echte detective terecht was gekomen. De schrijfster heeft er echter voor gekozen het verhaal te presenteren vanuit het perspectief van drie hoofdpersonages. Dat is een mooi instrument om gebeurtenissen op verschillende manieren te interpreteren. Ze gebruikt die verschillende invalshoeken tegelijk ook om voor ieder personage eigen trauma’s en raadsels uit het verleden te bespreken, waardoor de roman vooral op een psychologische roman gaat lijken. De uiteindelijke oplossing van de vraag wie het gedaan heeft, moet daardoor nog even snel op de laatste bladzijden worden ontvouwen, en de identiteit van de dader is dan al lang geen verrassing meer.

Begrijp me niet verkeerd, op zich is er niets mis met het vermengen van genres. Soms kan dat mixen van genre echter leiden tot, als ik het oneerbiedig mag zeggen, van de verhaallijnen en ideeën uitpuilende romans. Ik vind dat dit met De veren van de dinosaurus ook zo is en ik geloof dat het boek me meer had aangesproken als het 'alleen maar' een detective met een wetenschappelijke inslag was geweest.

Sissel-Jo Gazan (Deens)

flickr

Geen opmerkingen:

Een reactie posten