woensdag 28 september 2011

Владимир Войнович | Перемещенное лицо

Владимир Войнович - Перемещенное лицо: Жизнь и необычайные приключения солдата Ивана Чонкина: Книга третья. Москва, Эксмо, 2010, 352 стр. 2010 (1).
(Vladimir Voynovich - Peremeshchennoe lico: Zhizn' i neobychaynye priklycheniya soldata Ivana Chonkina: Kniga tret'ya. Moskva, Eksmo, 2010, 352 bladzijden.)

Книга третья из знаменитой трилогии "Жизнь и необычайные приключения солдата Ивана Чонкина" продолжает остроумный и беспристрастный рассказ о буднях простодушного героя, вышла уже в 2007 году.
Чонкин снова в центре заговоров и политических интриг, он также наивен и непосредственен. Притворство, ложь и предательство, сталкиваясь с ним, становятся невероятно смешными и беспомощными.


Is het verstandig om een tweede  en derde deel van een trilogie zo’n achttien jaar na het eerste deel te lezen? Je zou denken van niet, want weet je nog wel waar het in dat eerste deel over ging? Kun je de andere delen nog wel waarderen, als je zelf zo veel jaren ouder en – hopelijk – wijzer bent geworden? Ik probeerde het toch. 

Het gaat hier om de trilogie over soldaat Ivan Tjsonkin. Het eerste deel is in het Nederlands vertaald onder de titel De merkwaardige lotgevallen van soldaat Iwan Tsjonkin: een anekdotische roman. Dat eerste deel heb ik in het Nederlands en in het Russisch gelezen. Ik denk dat dat ervoor heeft gezorgd dat ik mezelf na ongeveer een kwart van het tweede deel niet zo vaak meer hoefde te vragen hoe het nu ook alweer zat. Het geheugen is dus, lijkt het, in achttien jaar niet al te dramatisch achteruitgegaan.

Wel merkte ik op dat ik deel twee en drie met heel andere ogen las dan het eerste deel. Dat deel heb ik beide keren voor mijn studie gelezen. Toen ik het in het Russisch moest lezen, was ik voornamelijk druk met begrijpen wat er nu eigenlijk in het Russisch stond. Dat het een absurdistisch en in wezen hilarisch boek was, wist ik van de eerste keer in het Nederlands, maar dat drong in het Russisch niet echt tot me door. 

Deel twee heeft de ondertitel Pretendent na prestol en is in het Nederlands verschenen onder de titel De troonpretendent: Nieuwe avonturen van soldaat Ivan Tsjonkin. Het Russische origineel verscheen in 1979, naar ik vermoed in de samizdat of buiten de toenmalige Sovjet-Unie. Vojnovitsj was toen al uit de Schrijversbond gezet, waardoor officieel publiceren in de Sovjet-Unie niet meer mogelijk was.

Deel drie heeft als ondertitel Peremeshchennoe lico en is voor zover mij bekend niet in het Nederlands vertaald. Het verscheen in 2007, toen de Sovjet-Unie al lang niet meer bestond.

Het was fijn om te merken dat ik nu met veel meer gemak Russisch lees, en dat het me nu ook lukt om het absurde in het beschrevene aan te voelen. Nu ik met verschillende familieleden heb gesproken over het leven in dat beangstigende, rare land dat de Sovjet-Unie was, las ik de hilarische, maar in wezen ook tragikomische avonturen van Tsjonkin met een heel ander gevoel. Ik moest wel lachen, maar het was een lach met een tamelijk verdrietig gevoel. Ik wil graag geloven dat dit komt doordat ik meer begrip heb voor het beschreven land dan achttien jaar geleden.

De Sovjet-Unie bestaat niet meer, maar de verhalen over Ivan Tsjonkin hebben daarmee – helaas – niet aan actualiteit ingeboet. Daarom is het nog steeds zeer de moeite waard om Tsjonkin op de voet te volgen. Mooie, belangwekkende boeken!


flickr

1 opmerking:

  1. Het derde boek van de beroemde trilogie "Zhizn' i neobychaynye priklyucheniya soldata Ivana Tsjonkina" zet het geestige en onbevangen verhaal over de dagen van de naïeve held voort. Het is al in 2007 verschenen.
    Tsjonkin is opnieuw het middelpunt van complotten en politieke intriges en hij is nog net zo naïef en kinderlijk. Huichelachtigheid, leugen en verraad worden, zodra zij met hem in aanraking komen, onwaarschijnlijk grappig en onbeholpen.

    BeantwoordenVerwijderen