donderdag 15 september 2011

Åsa Larsson | Zonnestorm

Åsa Larsson – Zonnestorm. Amsterdam, Anthos, 2010 (5), 277 pagina's. 2004 (1, Nederlandse uitgave. Oorspronkelijke Zweedse titel: Solstorm (2003), vertaald door Jasper Popma.

Het is hartje winter en aan de poolhemel is het noorderlicht waar te nemen als in een kerk in het Noord-Zweedse Kiruna een geestelijke, Viktor Strandgård, wordt vermoord. Zijn zus Sanna vindt het verminkte lichaam. Dan treft de politie bij haar het moordwapen en Viktors bijbel aan... Omdat Sanna doodsbang is verdacht te worden van de moord en zo haar kinderen kwijt te raken, belt zij haar oude vriendin Rebecka. Die belooft met tegenzin te helpen en terug te keren naar de stad waar ze opgroeide. Niet iedereens is blij met de terugkomst van Rebecka: ze draagt een duister verleden met zich mee, waarmee ze eerst zal moeten afrekenen voordat ze de ware schuldigen kan aanwijzen. Maar in de lange poolnachten verspreiden schuld en het kwaad zich razendsnel en ongemerkt.

Zonnestorm is ijzingwekkend spannend door de levensechte personages, de natuurlijke dialogen en de intense beschrijvingen van het hoge, ijskoude noorden van Zweden.

Åsa Larsson werd geboren in 1966 en woont op het platteland in Zweden. Zonnestorm is haar eerste psychologische roman en de vertaalrechten werden direct verkocht aan een groot aantal landen. In het jaar van verschijnen werden er in Zweden 200.000 exemplaren verkocht. Zonnestorm is het eerste boek in een geplande serie van zes titels.


Ik houd erg van detectives. Zonnestorm is echter meer een thriller dan een detective. Dat maakt dat ik deze roman met gemengde gevoelens las. Ik houd er niet van dat het 'mysterie' moet worden opgelost door iemand die persoonlijk een reëel gevaar loopt. In Zonnestorm wordt dat naderende onheil erg benadrukt. Dat ging me nogal tegenstaan.

Toch heb ik het boek wel met enig plezier uitgelezen. Dat komt door de manier waarop Larsson het leven in het noorden van Zweden beschrijft. Ik ben daar nooit geweest, laat staan in de winter, maar ik stel mij voor dat ik nu wel een betere voorstelling heb van hoe het daar moet zijn, als het vriest dat het kraakt en de sneeuwvlokken uit de hemel dwarrelen. Het is interessant hoe Rebecka, inmiddels verworden tot 'stadse vrouw' geconfronteerd wordt met die noordse kou in haar geboortestreek. Het doet mij verlangen naar een 'echte' winter in Rusland. Ook de Lapse woorden die hier en daar gebruikt worden vond ik interessant.

Ik begrijp dat dit het eerste deel is van een serie over Rebecka Martinsson. Ik hoop van harte dat er in die andere delen wat meer nadruk wordt gelegd op het plot zónder allerlei bloederige details.

Åsa Larsson op Wikipedia (Engels)

flickr

Geen opmerkingen:

Een reactie posten