Kevin Canty - Where the Money Went: Stories. Nan A. Talese, 2009, 208 pagina's.
Few,i writers are as praised as Kevin Canty, a master of the short story whose work has been compared to that of Flannery O'Connor and Raymond Carver.
In Where the Money Went, he surprises us with stories about love and the desertion of love, all written from a man's point of view. Rarely is a man so revealing.
A narrator struggles with his abiding loyalty to his ex-wife, even when he finds love with another woman. A newly divorced man learns more than he wants to know about his friends' long-term marriages. In these nine stories, which incisively touch on the complex nature of love, we find mens as fathers, as husbands, trying their best in a world that stubbornly refuses to make sense. Canty, whose writing has been praised as, "smart, gritty, unsentimental" (The New York Times), "lovely and unforgiving" (The Boston Globe), "enchanting and painful" (USA Today), powerfully conveys both the bitterness that can afflict romantic relationships, and the moments of humor and tenderness that cut through it.
Kevin Canty schrijft zowel romans als korte verhalen. Where the Money went is een bundel korte verhalen. Deze bundel bevat negen verhalen, die alle handelen over mensen die om verschillende redenen niet bepaald geslaagd zijn in het leven.
De tekst op de binnenflap vergelijkt Canty onder andere met Raymond Carver. Ik ken Carvers werk slechts oppervlakkig, maar ik begrijp de vergelijking wel, juist als het gaat om Canty's korte verhalen. Carver schetst ook in een beperkt aantal bladzijden bijna een hele roman, vooral gebaseerd op dialoog. Verhalen over personages die niet passen in deze wereld, waar de wrangheid vanaf druipt. Ik vind dat heerlijk om te lezen.
Voor mij springen twee verhalen er als bijzonder goed uit. Het eerste is het titelverhaal, waarin Canty in vijf bladzijden eigenlijk vooral voorwerpen en diensten opnoemt waaraan het geld is opgegaan, terwijl het huwelijk van de hoofdpersoon op de klippen loopt. Dat moet je maar kunnnen, met alleen die lijst voorwerpen en diensten, een woordje hier en daar en met nauwelijks dialoog iemands teneergang schetsen. Een meesterlijke techniek!
No Place in This World for You is langer van stof, bestaat veel meer uit dialoog. Daarbij gaat het echter vooral om wat er níet gezegd wordt. Het hoofdpersonage is de vader van een kleuter, die kinderen bijt. Dat is natuurlijk een probleem, want het kind lijkt niet voor rede vatbaar. Er dreigt zelfs een rechtszaak, nadat de zoon een kind op de crèche heeft gebeten. Er komt geen oplossing voor het probleem in dit verhaal, maar het hele verhaal asemt de zorg van de vader over wat het kind later, als het groter wordt, te wachten staat. Het verhaal grijpt je bij de keel, en dat is precies wat je van een goede verhalenschrijver als Canty mag verwachten.
De bundel is ook in het Nederlands verkrijgbaar, onder de titel Waar het geld bleef. Lees deze bundel!
Kevin Canty | Winslow in Love
Kevin Canty op Wikipedia (Engels)
flickr
Posts tonen met het label Kevin Canty. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Kevin Canty. Alle posts tonen
zondag 25 december 2011
donderdag 19 november 2009
Kevin Canty | Winslow in Love
Kevin Canty - Winslow in love. New York, Vintage Contemporaries, 2006, 254 pagina's. 2005 (1).
Richard Winslow is in a rut. His marriage is over and he is alone, teaching poetry as a visiting professor in Montana and continuing to avoid actually writing himself. He drinks to oblivion every night.
At this freezing college, in the dead of winter, Winslow meets Erika, one of his poetry students. What begins with office hours and Jim Beam in paper cups becomes a road trip as they travel through Utah and Arizona. Long haunted by thoughts of death, both Erika and Winslow begin to glimpse the power life can hold if they will only open up to the shame, beauty, and heartbreak of it all.
Het leven van Winslow zit er niet fraai uit: hij is dichter, maar heeft al een tijd lang niets geschreven en is bekender om een roman die hij al weer jaren geleden schreef. Winslows huwelijk met zijn jongere vrouw is min of meer voorbij. Hij drinkt en rookt te veel, is te dik en niet gezond en hij heeft dringend behoefte aan geld.
Juist op dat moment dient zich een mogelijkheid aan: als gastschrijver doceren aan een universiteit in het winterse Montana. Dat het in Montana al niet veel beter gaat, blijkt alleen al uit het feit dat Winslow moet doceren over Rainer Maria Rilke, een dichter waaraan hij een grondige hekel heeft. Ook blijkt dat Winslow aan huidkanker lijdt.
Er is slechts één lichtpunt: Erika, de studente die veel te mager is om gezond te kunnen zijn, ook te veel drinkt en met zichzelf en de wereld overhoop ligt. Er ontwikkelt zich een bijzondere relatie van aantrekken en afstoten. Ze vormen een ogenschijnlijk onwaarschijnlijk koppel, maar toch zijn ze dat ook niet, omdat Winslow en Erika zich beiden op hun eigen manier niet conformeren aan de universiteitswereld om hen heen en op hun eigen manier zelfdestructief gedrag vertonen.
Het geheel mondt uit in een reis naar het zuiden, die leest alsof je naar een goede road movie kijkt en – hoe kan het ook anders – niet goed, maar toch gelukkig eindigt. Canty beschrijft de neergang van deze tragische, niet altijd even sympathieke hoofdpersonen zo, dat je het boek niet weg kunt leggen. Je wordt meegezogen in die reis naar het zuiden. Je weet dat het ergens moet stoppen, omdat Amerika gewoon ergens ophoudt, maar dat het eindigt zoals het eindigt, is zeker niet te voorzien.
Natuurlijk is het geen vrolijke roman, met zoveel drankmisbruik en niet altijd even sympathieke hoofdpersonen, maar prik daar doorheen en je realiseert je dat je een juweeltje in handen hebt. Lees deze roman – en Canty’s andere romans en korte verhalen ook, als je toch bezig bent!
Voor de muziekliefhebbers onder ons: Kevin Canty is de oudere broer van drummer Brendan Canty, die onder andere lid geweest is van Fugazi.
Kevin Canty | Where the Money Went
Kevin Canty op Wikipedia (Engels)
flickr
Richard Winslow is in a rut. His marriage is over and he is alone, teaching poetry as a visiting professor in Montana and continuing to avoid actually writing himself. He drinks to oblivion every night.
At this freezing college, in the dead of winter, Winslow meets Erika, one of his poetry students. What begins with office hours and Jim Beam in paper cups becomes a road trip as they travel through Utah and Arizona. Long haunted by thoughts of death, both Erika and Winslow begin to glimpse the power life can hold if they will only open up to the shame, beauty, and heartbreak of it all.
Het leven van Winslow zit er niet fraai uit: hij is dichter, maar heeft al een tijd lang niets geschreven en is bekender om een roman die hij al weer jaren geleden schreef. Winslows huwelijk met zijn jongere vrouw is min of meer voorbij. Hij drinkt en rookt te veel, is te dik en niet gezond en hij heeft dringend behoefte aan geld.
Juist op dat moment dient zich een mogelijkheid aan: als gastschrijver doceren aan een universiteit in het winterse Montana. Dat het in Montana al niet veel beter gaat, blijkt alleen al uit het feit dat Winslow moet doceren over Rainer Maria Rilke, een dichter waaraan hij een grondige hekel heeft. Ook blijkt dat Winslow aan huidkanker lijdt.
Er is slechts één lichtpunt: Erika, de studente die veel te mager is om gezond te kunnen zijn, ook te veel drinkt en met zichzelf en de wereld overhoop ligt. Er ontwikkelt zich een bijzondere relatie van aantrekken en afstoten. Ze vormen een ogenschijnlijk onwaarschijnlijk koppel, maar toch zijn ze dat ook niet, omdat Winslow en Erika zich beiden op hun eigen manier niet conformeren aan de universiteitswereld om hen heen en op hun eigen manier zelfdestructief gedrag vertonen.
Het geheel mondt uit in een reis naar het zuiden, die leest alsof je naar een goede road movie kijkt en – hoe kan het ook anders – niet goed, maar toch gelukkig eindigt. Canty beschrijft de neergang van deze tragische, niet altijd even sympathieke hoofdpersonen zo, dat je het boek niet weg kunt leggen. Je wordt meegezogen in die reis naar het zuiden. Je weet dat het ergens moet stoppen, omdat Amerika gewoon ergens ophoudt, maar dat het eindigt zoals het eindigt, is zeker niet te voorzien.
Natuurlijk is het geen vrolijke roman, met zoveel drankmisbruik en niet altijd even sympathieke hoofdpersonen, maar prik daar doorheen en je realiseert je dat je een juweeltje in handen hebt. Lees deze roman – en Canty’s andere romans en korte verhalen ook, als je toch bezig bent!
Voor de muziekliefhebbers onder ons: Kevin Canty is de oudere broer van drummer Brendan Canty, die onder andere lid geweest is van Fugazi.
Kevin Canty | Where the Money Went
Kevin Canty op Wikipedia (Engels)
flickr
Abonneren op:
Posts (Atom)
