Haruki Murakami | What I Talk About When I Talk About Running

Haruki Murakami - What I Talk Abount When I Talk About Running A Memoir. London, Harvill Sacker, 2008 (8), 180 pagina's. 2008 (1). Originele Japanse titel Hashiru koto ni tsuite kataru ni boku no kataru koto, vertaald door Philip Gabriel. 2007 (1, Japan)

In 1982, having sold his jazz bar to devote himself to writing, Murakami began running to keep fit. A year later, he'd completed a solo course from Athens to Marathon, and now, after dozens of races, not to mention thriathlons and a slew of critically acclaimed books, he reflects upon the influence the sport has had on his life and on his writing.

Equal parts travelogue, training log and reminiscence, this revealing memoir covers his four-month preparation for the 2005 New York City Marathon and settings ranging from Tokyo's Jingu Gaien gardens, where he once shared a course with an Olympian, to the Charles River in Boston, among young women who outpace him. Through this marvellous lens of sport emerges a cornucopia of memories and insights: the eureka moment when he decided to become a writer, his greatest triumphs and disappointments, his passion for vintage LPs, and the experience, after fifty, of seeing his race times improve and then fall back.

By turns funny and sobering, playful and philosophical, What I Talk About When I Talk About Running is rich and revelatory, both for fans of this masterful writer and for the vast number of athletes who find similar satisfaction in distance running.


Is het verstandig om een boek over hardlopen te lezen als je jezelf tijdelijk moet beperken tot wandelen? Nee, want jaloezie en frustratie liggen op de loer. Gelukkig heeft Murakami totaal andere doelen dan ik als bescheiden hardloper heb. Hij beschrijft in dit boek zijn ervaringen als veelvuldig marathonloper. Ook beschrijft hij een ultramarathon en diverse triatlons. Zo hoog stel ik mijn doelen niet!

Laat ik beginnen met voorop te stellen dat het boek leest als een trein. Daarom had ik het na twee warme avonden in de tuin uit. De eerste helft van het boek, waarin Murakami vertelt over het begin van zijn bestaan als schrijver en hardloper, vond ik goed. In die eerste helft is bijvoorbeeld een artikel opgenomen dat Murakami al eerder schreef over hoe hij van Athene naar Marathon rent. Een indrukwekkend artikel, ook voor niet-hardlopers, omdat je je al lezend zelf ziet lopen langs een stoffige snelweg, omringd door dode dieren en mensen die je voor gek verklaren.

Het tweede gedeelte vond ik wat tegenvallen, omdat Murakami daarin vooral over zijn trainingen, de bijkomende pijnen en wedstrijden spreekt. Ik kreeg de indruk dat de schrijver zelf niet goed wist hoe hij een einde aan het boek moest breien.

Een opmerking die Murakami ergens in het begin van het boek plaatst (die ik maar niet terug kan vinden in mijn exemplaar) wil in jullie niet onthouden. Hij stelt daarin dat je als hardloper weet dat je tijdens een marathon pijn zult krijgen, maar de vraag is of je je jezelf toestaat om daar last van te hebben. Zo’n opmerking kun je natuurlijk ook op het leven zelf betrekken!

Ik vraag me wel af of het boek wel interessant is als je zelf niets met hardlopen hebt. Alhoewel een echte Murakami-fan zich misschien toen in het boek kan inleven omdat het over zijn of haar held gaat.

Haruki Murakami | Kafka on the Shore

Haruki Murakami op Wikipedia (Engels)

flickr