Chad Harbach | The Art of Fielding

Chad Harbach – The Art of Fielding. Londen, Fourth Estate, 2012, 605 pagina's. 2011 (VS), 2012 (UK).

A wonderful, warm novel from a major new American voice.In The Art of Fielding, we see young men who know that their four years on the baseball diamond at Westish College, "a little school in the crook of the thumb of the baseball glove that is Wisconsin," are all they have left of their sporting careers. Only their preternaturally gifted fielder, Henry Skrimshander, seems to have the chance to keep his dream – and theirs, vicariously – alive, until a routine throw goes disastrously off course, and the fates of five people are upended. After his throw threatens to ruin his roommate Owen's future, Henry's fight against self-doubt threatens to ruin his; Mike Schwartz, the team captain and Henry's best friend, realizes he has guided Henry's career at the expense of his own; college president Guert Affenlight, a longtime widower, falls unexpectedly and dangerously in love; and his daughter, Pella, returns to Westish after escaping an ill-fated marriage, determined to start a new life. Written with boundless intelligence and filled with the tenderness of youth, The Art of Fielding is an expansive, warm-hearted novel about ambition and its limits, about family and friendship and love, and about commitment - to oneself and to others.


Ik wilde The Art of Fielding graag lezen, omdat het een boek over de sport honkbal is. Een sport die hier niet bijster populair is – al is dat sinds het Nederlandse team in 2011 wereldkampioen werd vast wat verbeterd. Zo nu en dan kijk ik graag naar honkbal op ESPN, maar de finesses van het spel gaan nogal eens aan mij voorbij. Wellicht was mijn genot bij het lezen van dit boek nog groter geweest als ik echt heel ingevoerd was in het spel.

Dat neemt niet weg dat ik heb genoten van de manier waarop Harbach de lange en zware weg beschrijft die je moet bewandelen als je daadwerkelijk talent hebt en je wilt doorstoten naar de Major League. Dat vergt nogal wat opoffering, en vooral stalen zenuwen. De twijfels die bij Henry toeslaan als een worp voor het eerst in lange tijd mis gaat beschrijft Harbach bijzonder onderhoudend en wat mij betreft overtuigd.

De eerste helft van The Art of Fielding gaat grotendeels over het trainen voor en het spelen van honkbal. Er is echter meer. Het is een roman waarin de levens van vijf totaal verschillende personages steeds hechter met elkaar verweven worden, rondom het honkbalveld. Op het eerste gezicht hebben ze nauwelijks iets gemeen, maar aan het einde van de roman blijkt de een niet zonder de ander te kunnen bestaan. Dat is het meesterlijke van deze roman: dat je de roman sluit met het idee dat het allemaal klopt. Daarnaast is de roman vlot geschreven, met prettige dialogen. Het was een genot om deze roman te lezen, ook toen ik mijn verjaardag met dit boek heb doorgebracht op het balkon van ons hotel in Žabljak, Montenegro, omdat manlief ziek in bed lag.

Detail: ik ben deze roman begonnen te lezen bij aankomst in Montenegro. Een week lang is de roman netjes in de rugzak meegereisd, het hele land door. Toen we weer naar huis vertrokken was ik zo onder de indruk van het woeste berglandschap onder ons, dat ik na de landing op het vliegveld bij Belgrado het boek in het vliegtuig heb laten liggen. De stewardessen van vliegtuigmaatschappij JAT hebben voor de vorm bij het boarden van ons vliegtuig gezegd dat ze erachter aan zouden gaan, maar dat heeft niets opgeleverd. Gemaild – ook geen resultaat. Ik heb dus een ander exemplaar uit moeten lezen. Mijn advies: pas goed op je exemplaar als je het leest, want deze roman is het waard om gekoesterd te worden!

Chad Harbach op Wikipedia (Engels)

flickr