Jennifer Egan | A Visit from the Goon Squad

Jennifer Egan - A Visit from the Goon Squad. New York, Alfred A. Knopf, September 2011 (14), 274 pagina's. June 2010 (1).

Jennifer Egan's spellbinding interlocking narratives circle the lives of Bennie Salazar, an aging former punk rocker and record executive, and Sasha, the passionate, troubled young woman he employs. Although Bennie and Sasha never discover each other's pasts, the reader does, in intimate detail, along with the secret lives of a host of other characters whose paths intersect with theirs, over many years, in locales as varied as New York, San Francisco, Naples, and Africa.
We first meet Sasha in her mid-thirties, on her therapist's couch in New York City, confronting her long-standing compulsion to steal. Later, we learn the genesis of her turmoil when we see her as the child of a violent marriage, then as a runaway living in Naples, then as a college student trying to avert the suicidal impulses of her best friend. We plunge into the hidden yearnings and disappointments of her uncle, an art historian stuck in a dead marriage, who travels to Naples to extract Sasha from the city's demimonde and experiences an epiphany of his own while staring at a sculpture of Orpheus and Eurydice in the Museo Nazionale. We meet Bennie Salazar at the melancholy nadir of his adult life—divorced, struggling to connect with his nine-year-old son, listening to a washed-up band in the basement of a suburban house—and then revisit him in 1979, at the height of his youth, shy and tender, reveling in San Francisco's punk scene as he discovers his ardor for rock and roll and his gift for spotting talent. We learn what became of his high school gang—who thrived and who faltered—and we encounter Lou Kline, Bennie's catastrophically careless mentor, along with the lovers and children left behind in the wake of Lou's far-flung sexual conquests and meteoric rise and fall.
A Visit from the Goon Squad is a book about the interplay of time and music, about survival, about the stirrings and transformations set inexorably in motion by even the most passing conjunction of our fates. In a breathtaking array of styles and tones ranging from tragedy to satire to PowerPoint, Egan captures the undertow of self-destruction that we all must either master or succumb to; the basic human hunger for redemption; and the universal tendency to reach for both—and escape the merciless progress of time—in the transporting realms of art and music. Sly, startling, exhilarating work from one of our boldest writers.


A Visit from the Goon Squad is op mijn lijstje met 'te lezen boeken' terechtgekomen omdat het een roman over de muziekwereld is. Ik houd van muziek en van lezen, dus deze roman moest wel een fijne combinatie zijn.

En toch kwam ik bedrogen uit. Waarom? Omdat Egan ervoor heeft gekozen in ieder hoofdstuk vanuit het perspectief van een ander personage te schrijven. De personages hangen steeds meer of minder met elkaar samen. Wat dat betreft kun je de schrijfster niet op een fout betrappen.

Het grote aantal personages leidde ertoe dat ik eigenlijk met geen enkel personage een band opbouwde. Sympathie voelen voor hen vond ik erg moeilijk, omdat je na een hoofdstuk alweer afstand van ze moet nemen. Uiteindelijk werd ik alleen geraakt door het hoofdstuk waarin een vriend van Sasha in de Hudson River verdrinkt.

Door dat grote aantal personages heeft Egan voor zichzelf te weinig ruimte gecreëerd om enige karakterontwikkeling te schetsen. Bovendien heeft Egan ervoor gekozen ieder personage en daarmee voor ieder hoofdstuk op een andere plaats van handeling te situeren. De roman blijft daardoor fragmentarisch, druk en oppervlakkig. Tot overmaat van ramp is een van de laatste hoofdstukken dan ook nog geheel als een Powerpointpresentatie geschreven. Dat was echt te veel voor mij.

Jennifer Egan (Engels)

flickr